Vis ta Vie

De jeugd van een KOPP-kind kan enorm ingrijpend zijn en vaak gekenmerkt worden door gevoelens van onveiligheid. Als je opgroeit met een ouder met psychische problemen, is het alsof je continu op scherp staat. Je leert al vroeg om je aan te passen aan de stemming van je ouder, omdat alles onvoorspelbaar is. Veel KOPP-kinderen nemen verantwoordelijkheden op zich die niet bij hun leeftijd passen, zoals zorgen voor jongere broertjes of zusjes, het huishouden draaiende houden of emotioneel steun bieden aan hun ouder. Het gevoel er alleen voor te staan, terwijl je eigen behoeften naar de achtergrond verdwijnen, kan overweldigend zijn. Een veilige basis, die zo essentieel is in de jeugd, ontbreekt vaak. Dat maakt dat vertrouwen in jezelf en in anderen een uitdaging kan worden.

Maar ik weet uit eigen ervaring dat er hoop is. Als coach én als KOPP-kind begrijp ik hoe zwaar dit pad kan zijn. Ik weet hoe het voelt om je verantwoordelijk te voelen voor alles en iedereen, en tegelijkertijd de eenzaamheid van die last te dragen. Maar ik weet ook dat het mogelijk is om hier sterker uit te komen. Het begint met erkenning: beseffen dat het niet jouw schuld is en dat je niet alleen bent. Met de juiste hulp, zoals therapie, lotgenotencontact en begeleiding, kun je leren je eigen behoeften te herkennen, grenzen te stellen en ruimte te maken voor jezelf.

De ervaring als KOPP-kind heeft mij uiteindelijk veel gebracht. Het heeft me geleerd om veerkrachtig te zijn, empathie te tonen en door te zetten, ook in moeilijke tijden. Die kracht zat altijd al in me, net zoals die in jou zit. Het pad is niet makkelijk, maar er zijn mogelijkheden om te groeien, je eigen stem te vinden en een leven te creëren dat wél veilig en vervullend is. Jij verdient dat – en het is mogelijk.